- kanatlanmak
- binek sahibi olmak; uçmak, kanatlanmak, kanadı çıkmak, bitmek, II, 267
Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini. 2009.
Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini. 2009.
kanatlanmak — nsz 1) Uçmaya başlamak 2) Uçmak, kanat açmak Hatice, Nahit in beklemediği bir anda yürüdü, ayakları yerden kesilecek, kanatlanacakmış gibiydi. T. Buğra 3) mec. Çok sevinmek Nasıl coşuyor, nasıl kanatlanıyordu anlatırken. Y. Z. Ortaç … Çağatay Osmanlı Sözlük
kanatlanma — is. Kanatlanmak işi … Çağatay Osmanlı Sözlük
yeleklenmek — nsz, hlk. Kanatlanmak, kanat açmak … Çağatay Osmanlı Sözlük